Οι ρίζες του συγκεκριμένου εθίμου εντοπίζονται στην αρχαιότητα. Στην ιερή πομπή των Ανθεστηρίων, οι Αθηναίοι βάδιζαν προς τον Παρθενώνα κρατώντας καλάθια με λουλούδια. Αλλά και στα Θαργήλια - τη γιορτή για τον Θαργηλίωνα, τον αντίστοιχο μήνα του Μαΐου- γιορτάζονταν η επιστροφή της Περσεφόνης από τον Άδη, με τους ανθρώπους επίσης να κρατούν κλαδιά με καρπούς, που θεωρούνται ρίζα του σημερινού εθίμου.
Επιπλέον, κάθε περιοχή εξέλιξε με τον δικό της τρόπο το έθιμο, καθώς οι κάτοικοι έβαζαν μία δική τους «πινελιά». Όπως για παράδειγμα στη Μικρά Ασία, όπου πέρα από τα λουλούδια στο στεφάνι έβαζαν και ένα σκόρδο για το «κακό μάτι», ένα αγκάθι για τον εχθρό και ένα στάχυ για την καλή σοδειά. Ή στα Δωδεκάνησα, όπου η παράδοση θέλει να μαζεύουν ένα λουλούδι που λέγεται «ανοιχτομάτης» και θεωρείται πως φέρνει καλοτυχία και υγεία.
Αν και σύμφωνα με το έθιμο η ημέρα αποτελεί ευκαιρία για να βρεθεί κανείς στην εξοχή και να μαζέψει τις... πρώτες ύλες για την κατασκευή ενός στεφανιού, οι περισσότεροι πλέον προτιμούν τις έτοιμες λύσεις. Για όποιον θέλει να τηρήσει την παράδοση κατά γράμμα, τα απαραίτητα υλικά είναι πολύ απλά. Λουλούδια, κλαδιά που θα αποτελέσουν τη βάση και σπάγκο ή σύρμα για να διακοσμηθεί το στεφάνι.
to-gamato
ΠΗΓΗ : ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ